Mochila tas haken

Dit gaat een lang verhaal worden... Ik heb m'n mochila tas klaar! Ik ga vertellen hoe ik de tas heb bedacht en gemaakt, inclusief details en tips. Voor mezelf, maar wie weet hebben jullie er ook wat aan.

Ik wilde al heel lang een mochila tas maken, maar ik durfde het niet zo goed aan. Ik was bijvoorbeeld bang dat de bodem niet mooi plat zou worden, of dat de zijkanten niet netjes recht omhoog zouden komen te staan. Ergens in juni ben ik het maar gewoon gaan proberen.

De mochila haaktechniek kende ik al (zie dit bericht). Je kunt er mooie strakke patronen mee maken, waarbij de vasten ook recht boven elkaar komen te staan.

Tip: Ik heb niet yarn under/yarn under gedaan, maar yarn over/yarn under. Daarmee zie je de meeloop-draden minder goed.
Tip: Yarn over/yarn over (dus gewoon haken in de achterste lus) kan ook wel, maar dan wordt het resultaat een stuk minder stevig.
Tip: Zorg ervoor dat je om de zoveel steken de meeloop-draden even aantrekt. Ik doe dat na een kleurwissel, of om de 10 steken of zo bij lange stukken van één kleur. Ik merkte dat er vaak 1 draad niet helemaal strak zat. Dat geeft lusjes aan de achterkant, maar ook wordt het haakwerk dan minder plat.

Eerst moest het patroon worden bedacht. Ik heb wel even gezocht naar leuke patronen op internet, maar eigenlijk wilde ik toch wel zelf een ontwerp maken. Overal kreeg ik inspiratie. Natuurlijk op social media, maar ook door glas-in-lood deuren in de tv-serie Grantchester, het dak van centraal station Den Haag, onze wasmand, patronen van klinkers op straat, tegels in het Escher museum, enzovoort. Ook wat verzinsels van mezelf. Ik maakte allerlei schetsen in mijn schrift en haakte allerlei proeflapjes, voor de bodem en voor de zijkant. Bijvoorbeeld deze:

Het uiteindelijke patroon is gebaseerd op het gemeentehuis van Apeldoorn.

Toen moest ik het garen en de kleuren uitkiezen. Dat viel best mee. Eén keer naar de wolwinkel, waar ze Phildar Phil Coton 3 en Catania hebben. Die zijn prima te combineren. Ik heb 4 kleuren gekozen: Catania 385 ice mint (licht groen), Phil 42 piscine (midden groen), Phil 100 pin (donker groen) en Catania crème 130 (wit).

Met de kleuren heb ik het patroon verder uitgewerkt. Om goed het effect van bepaalde keuzes te zien kun je grote proeflappen maken, maar dat kost heel veel tijd.
Tip: Ik heb daarom gebruik gemaakt van een website waar je patronen kunt uittekenen, Stitchfiddle. Voor de standaard dingen is dit gratis en dat was voor mij voldoende.
Tip: Met het tool Colors from Image en gegoogelde plaatjes van bollen met de goede kleur, heb ik html-codes van de kleuren bepaald. Die kun je invoeren in Stitchfiddle.
Wat in Stitchfiddle ook handig is, is dat je ziet hoeveel steken je van elke kleur gebruikt. Hiermee kun je (na een proeflap) een schatting maken van de hoeveelheid bollen die je per kleur nodig hebt.

Voor het uitwerken van het patroon moet je weten hoeveel steken je rondom hebt en van onder tot boven. Met een proeflapje weet je hoeveel steken je op hoeveel cm ongeveer gaat krijgen. Maar ja, hoe groot moet de tas dan worden. Hij moest in elk geval niet te klein worden, want dan heb je er niet zoveel aan. Ik heb allerlei tassen opgezocht die ik in huis had. Bijvoorbeeld een gewone plastic zak (die best groot is blijkt), maar ook een tas met hetzelfde model. Toen kwam ik op 25 cm doorsnede en 34 cm hoog. Dat was zo'n 250 steken in het rond en 80 hoog.

Uiteindelijk kwam ik uit op ruiten van 18 cm hoog/breed en 3 rijen met ruiten. Voor de kleurverdeling vond ik dit het mooist:

Dan de bodem. Weer proeflapjes maken, met 3 meeloop-draden, om te weten hoeveel steken ik per toer zou gaan meerderen om de bodem mooi plat te laten worden. Vaak worden er per toer 8 steken gemeerderd, maar bij mij werd ie dan niet plat. Met 10 steken meerderen bleek dat wel goed te gaan. De eerste toer 5 steken, dan naar 10, naar 20, naar 30,...
Over het patroon van de bodem heb ik niet zo lang nagedacht. Ik wilde de ruiten terug laten komen in de 3 contrastkleuren. Het was nog wel even rekenen en proberen waar de ruiten moesten komen. Ze bleken niet zo dicht bij elkaar te kunnen als ik had gedacht. Waarschijnlijk omdat je zoveel meerdert elke toer.

Tot ongeveer de helft bleef de bodem mooi plat, maar daarna is het toch wat gaan bobbelen. Ik heb 2 of 3 keer een toer zonder meerderen tussendoor gedaan, anders was het denk ik nog erger geweest. Toen ik op 252 steken was, vond ik de bodem net niet groot genoeg, dus ik heb er nog 18 steken bijgedaan in 2 toeren. Toen zat ik dus op 270 steken, een heleboel! Achteraf had er nog wel een ruit extra bij gekund, maar dan had ik een heleboel toeren moeten uithalen en daar had ik geen zin in.

Tip: voor de eerste toer na de bodem las ik ergens de tip om de meeloop-draden nog wat extra aan te trekken, zodat de rand direct goed omhoog komt te staan.
Daarna was het stug doorhaken. Het haken gaat behoorlijk langzaam door de kleurwisselingen. Maar het is wel heel leuk om het patroon te zien groeien. Daardoor wil je toch steeds nog een toer haken.

Na het haken van de zijkant was het koord aan de beurt.

Hiervoor heb ik de Kumihimo schijf gebruikt. Hoe dat werkt kun je in dit bericht lezen. Ik heb zelf uitgevogeld hoe je een ruitje in het koord maakt. Ik had een foto met de 'beginstand' dacht ik, maar die is weg. Dan maar een beschrijving: je maakt een witte ruit in groen door 12 draden te gebruiken, 9 groene en 3 witte. Doe 2 groene bovenaan, links van die twee 1 witte en rechts van die twee 2 witte en de rest groen. Je plaatst de draden zoals gebruikelijk in paren, verdeeld over de schijf. Begin met de rechter van de twee groene bovenaan.

Tip: door een gewicht aan het koord te hangen, komen de 'steken' wat dichter bij elkaar, waardoor je een mooi stevig koord krijgt. Ik gebruikte knijpertjes en klemmetjes om de lange draden korter mee te maken. Voor het wegleggen had ik een beker waar het koord+gewicht in ging, zodat de draden niet door elkaar gaan.
Het koord is 110 centimeter lang geworden. Ik begon met draden van 270 cm lang. Dat was ruim voldoende.

Als laatste moest er nog een schouderband komen. Ik had geen zin om dat met de ply split braiding techniek te doen. Dat leek me te veel werk. Ik wilde het haken met de mochila techniek. Het patroon heb ik eenvoudig gehouden. Wel weer met ruiten.

Eerst heb ik geprobeerd in rijen heen en terug te haken, maar dan werden de lijnen van de ruiten me niet strak genoeg. Dus dan toch maar een heleboel lossen opzetten en elke rij met nieuwe draden aan de rechterkant beginnen. Voor een stevige band wilde ik wel 3 draden mee laten lopen. Daardoor kreeg ik per rij 8 eindjes om af te hechten... Dus 72 draden plus nog een paar voor nog een rand halve vasten aan de onderkant. Ik hou niet zo van franjes, dus ik heb alle draden weggewerkt in het eind van de band...

Dan nog wat info over de gaten in de bovenkant van de tas om het koord doorheen te doen. Een gat is makkelijk te maken (in plaats 3 vasten in de steken van de vorige toer, haak je 3 keer alleen om de meeloop-draden heen).
Helaas werd het aantal gaten een probleem. In eerste instantie had ik er 10 gemaakt. Dat was een mooie afstand en omdat het een even aantal is, komt het goed uit met het begin en eind van het koord. Het probleem is alleen dat je bij 10 gaten niet de uiteinden van de schouderband netjes aan de zijkanten kunt vastmaken, want daar zitten gaten (tenzij je de band boven de gaten kunt vastmaken, maar dat was bij mij te smal). 8 of 12 gaten kan wel. Zie de plaatjes.

Tip: maak dus 8 of 12 gaten.
Op de foto's heeft de tas nog 10 gaten, maar ik heb uiteindelijk toch de banden er afgehaald, de laatste toeren uitgehaald en opnieuw gemaakt met 12 gaten...
De banden heb ik vastgenaaid aan de tas.

De tas is 35 cm hoog geworden en gemiddeld 24 cm in doorsnede geworden. Gemiddeld, omdat ik steeds iets strakker ben gaan haken, waardoor de omtrek steeds kleiner is geworden. Hij weegt 500 gram (10 bollen dus).

Waar ik bang voor was, dat de bodem niet plat zou worden en de zijkanten niet recht omhoog zouden staan, is wel gebeurd. Maar dat blijk ik helemaal niet erg te vinden. In het gebruik zie je daar niks van. Ik ben helemaal tevreden!